Yine bir koşturmacanın tam ortasındayım. Bu hafta Ecume (Akdeniz Ülkeleri Kültür Buluşması)na okulumuz evsahipliği yapıyor. Okulda onun koşturmacası var, bir hafta sürecek bir de workshop grubumuz var. Sonuçlanan işlerden burada bahsetmeyi isterim, atık hafta sonuna...
Bunun yanında evi topluyoruz, taşınıyoruz. Uzun süren düşünme taşınmalar, ölçme tartmalar sonucu şehre taşınmaya karar verdik. Elbette artıları ve eksileri var. Taşınacağımız evi tuttuk. 1-2 hafta içinde yeni evimize geçiyoruz.
Yetmedi, hemen önümüzdeki hafta Kıbrıs'a Yakın Doğu Üniversitesi GSF'de açılacak sergimiz için buradan 3 hocamızla birlikte gidiyorum ben de.
Döner dönmez Ankara Tasarım Günleri başlayacak.
Günler böyle geçiyor, paldır küldür. İşte paldır küldür bana göre bir tabir. Oysa bazıları bunu daha şairane söylüyor, çözülen bir yün yumağı, akıp giden günlerimiz... Hayat hızlandığında bazen kimler için artık bunun fark etmediği kafama takılır... Ölen arkadaşlar, yakınlar gibi. Yaşamın hızıyla başım dönmüşken, yetişme çabasıyla nefesim kesiliyorken, aklıma düşer bu. İşte o zaman şikayet etmekten utanırım. Ve susarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder