4 Ocak 2008 Cuma

Yeni bir şey

Yeni yıla girişimiz pek şık olmadı. Ben elimde mendil, ateşten gözümü açamadan ve karda yatmış gibi öksürerek, çocuğum ise suçiçeklerini kaşımamaya çalışarak o da ateşler içinde girdik. Nasıl böyle denk geldi ikimizin de hastalığı bilmiyorum. İpek'in kreşte 3 haftadır bir suçiçeği salgını vardı zaten bekliyorduk, ama ben biraz unutmaya başlamıştım son günlerde. 2 hafta sanırım kuluçka süresi. Bir de çok sinsi bir hastalık, kuluçka ndöneminde birşey anlaşılmıyor, dolayısıyla bulaşmasıgaranti. Şimdi yüzü ve bedeni çiçek bahçesi gibi nokta nokta, umarım iz kalmadan geçer. Zira ben kendi çocukluğumun suçiçeği hatırasını burnumun üstünde kartvizit gibi taşımaktayım :)

Annemlerdeydik işte yeni yılda. Hal böyle olunca... Bu gün evime dönebildim, hemen bir iki işe giriştim ama o kadar. Yeni yıla nasıl girersek öyle mi geçer acaba gerçekten? Kar başladı ama benim için en güzeli bu şu anda... Hışır hışır, tertemiz, herşeyin üzerini örten kar. Gerçekte hiçbirtarafımız örtülmeyip, hep bir yerimiz açıkta kaldığı için çok beğendim bu her şeyin üzerini örten tabirini. Romantik miyim neyim yahu.

1 yorum:

Köşenin Delisi dedi ki...

Selam kayıp adaşım :)
Blogumu bugünden itibaren şifreli hale getiriyorum. Seni de davet etmek istedim ama burada email adresine rastlayamadım. Blogumu okumaya devam etmek istersen bana birdelininseyirdefteri@yahoo.com adresinden bir mail atarsan sevinirim. Sevgiler.