Herkes farklıdır çünkü değil mi, kalabalıkta her kafadan bir ses çıkar. Bu tür durumları idare etmek zor olduğu için mi insanlar bir araya gelmekten kaçınır bilmiyorum.
Kendi adıma, örgütlü bir toplum olmakta yarar olduğunu düşünüyorum. Bundan birkaç ay önce eski İllüstratörler Derneği kurucularından Şahin Karakoç'la bir dizi yazışmamız olmuştu, İllüstratörler Derneğinin artık işlevsiz ve atıl durumda olduğunu öğrenerek çok üzülmüştüm. O da "toplum olarak örgütlü olmayı beceremediğimizden" yakınmıştı.
Zaman zaman para veya kariyer beklentisi olmadan, yalnızca toplum için "iyi şeyler" yapmak da insana nefes aldıran bir alan olmalı. Bu yıl ATG'de konuk konuşmacı olan Uğurcan Ataoğlu da benzer bir düşüncenin altını çizmişti. Reklam için yapılan işlerinin, markaları çıkartılarak sosyal sorumuluk kampanyasına dönüştürdükleri bir projeden bahsetmiş ve bunun yarattığı ferahlama duygusunun başka işlere başlamadan bir yenilik hissi yarattığını anlatmıştı. İşte şimdi hiç yüzünü görmeden işleriyle tanıdığım insanlarla birlikte bir şeyler yapmaya çalışıyorum ben de. Hepsi çocuklar için.
Afiş: İllüstratör Hande Dilek Akçam
17-20 Haziran tarihleri arasında Düzce - Akçakoca Belediyesiyle düzenlenen Türkan Saylan Çocuk Şenliği'nde Boyalıkuş Ekibiyle birlikte yer alıyorum. Şahsen gidemesem de işlerimi gönderiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder