Çantasıydı, matarasıydı, ayakkabısıydı, önlüğüydü derken bugün biz de okullu olduk. 8.30'da girdiğim okul binasından 11'e doğru başımda bir "vınn"lamayla çıktığımda, birçok endişeli veli hala bahçede ve dahi sınıf kapılarında bekleşiyorlardı. Öğretmenimizi sevdik, umarım her şey iyi olur. Benim için en öncelikli olan konu kızımın okumayı ve öğrenmeyi sevmesi. İçine okuma kurdunun düşmesi. Ezberleyen değil düşünen bir varlık olması.
1 yorum:
ipekpufu, ne de çok yakışmış mavi önlük:)
Yorum Gönder