Chuck Palahniuk'tan bir yazar olarak haberdar olmam, yaklaşık 10 yıl önce izlediğim "Dövüş Kulübü" filmi sayesindedir. Filmi defalarca izlememe karşın kitabını okumadım nedense. Romanlarında cümle yinelemelerinin karakteristik bir özelliği olduğunu okumuştum ama. "Dudağımda bir yara olsaydı adını Marla koyardım".
"Günce", okuduğum ilk kitabı oldu. Misty Marie Kleinman'ın can yakıcı öyküsü. Başka birinin yaşamını sürdürmeye zorlanan Misty, Waytansea adasının görünürde huzurlu kollarına sığınmıştır. Kitap bittikten sonra dann diye farkettiğim gibi Waytansea bir kelime oyunu; *Wait and see / Bekle ve Gör adası. Zamanı gelmeden gizemler aydınlanmıyor gerçekten de. Farkında değilsek, uyarılmış olmamızın bize ne yararı olur? Kitapta tekrarlandığı gibi: "Anlamadığın şeyi her tarafa çekebilirsin." Bir kez daha deneme şansımız olsaydı, yazgımıza müdahale edebilir miydik?
Son dönemde Ryu Murakami ve Neil Gaiman'dan sonra beni en çok etkileyen yazar oldu Palahniuk. Sırada "Gösteri Peygamberi" var.
Daha Fazlası için tık
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder