Cuma günü yani ayın 11'i dördüncü evlilik yıldönümümüzdü. Akşam İpek anneannede kalacağı için sabahtan işe gitmedim. Öğleden sonra uyuduğunda koşa koşa gidip saçlarımı kestirdim, Hakan'la ofiste buluştuk. Yine her seneki gibi kutuda tek bir gül, bu kez içine "4'ün yanına 0 koymak istiyorum" yazmış... Akşam ODTÜ Bahar şenliğine gitmeyi kararlaştırmıştık. 4 yıldır Ankara'dayım, geldiğimden beri şenliğe gideriz, efsanevi "devrim" ateşinin yakılmasına bir kez bile yetişememiştim. Ama bu sene yetiştim.
Ardından, çok sevdiğim Ezginin Günlüğü'nün konseri başladı. Bazı şarkıcıları ya da grupları kendimin bir parçası gibi severim. Her şarkıyı ezbere bilir, kendime dönerim. Yıldönümümüzde, daha yerinde bir konsere gidemezdik. Öğrencilerin çoğu nispeten yeni şarkılara hararetle eşlik ettiler, dedik ki evet, yaşlanıyoruz.
Yakında Ankara Tasarım Günleri'ni yapıyoruz. Çalışmalar hız kazandı. Şuradan izlenebilir: www.ankaratasarimgunleri.org
1 yorum:
çok geç gördüm ne yazık ki. tasarım günleri bugünmüş çok üzüldüm :(( yine geç de olsa nice mutlu seneler, yıldönümleri dilerim! :)
Yorum Gönder